Persian
طرح ترویج 2-مرکاپتواتانول در صنعت عامل کاهنده آب
ساخته شده در 2024.10.31
معرفی عوامل کاهنده آب
عامل کاهش آب یک مخلوط بتنی است که می‌تواند مقدار آب مورد استفاده در مخلوط را کاهش دهد در حالی که انسجام اصلی اسلام بتن را حفظ می‌کند. پس از اضافه کردن مخلوط بتن، اثر پراکنده‌کننده‌ای بر ذرات سیمان دارد که می‌تواند قابلیت کار آن را بهبود بخشد، مصرف آب واحد را کاهش دهد و روانی مخلوط بتن را افزایش دهد؛ یا مصرف سیمان واحد را کاهش دهد تا سیمان را صرفه‌جویی کند.
عوامل کاهنده آب معمولاً بر اساس ترکیب شیمیایی خود به عوامل کاهنده آب سولفونات لیگنین، عوامل کاهنده آب با کارایی بالا بر پایه نفتالین، عوامل کاهنده آب با کارایی بالا بر پایه ملامین، عوامل کاهنده آب با کارایی بالا بر پایه آمینوسولفونات، عوامل کاهنده آب با کارایی بالا بر پایه اسید چرب، و عوامل کاهنده آب با کارایی بالا بر پایه پلی‌کربوکسیلات (PCE) دسته‌بندی می‌شوند.
پلی‌کربوکسیلات مبتنی بر کاهنده آب با عملکرد بالا (PCE) در حال حاضر پیشرفته‌ترین، پیشرفته‌ترین فناورانه، با بهترین ژرفاه‌های کاربردی و عملکرد جامع به عنوان یک کاهنده آب بتن است. پلی‌کربوکسیلات مبتنی بر کاهنده آب با عملکرد بالا یک محصول ترکیبی از کوپلیمرهای پیوندی اسید کربوکسیلی و مواد افزودنی موثر دیگر است. مقایسه با محصولات مشابه داخلی و خارجی نشان می‌دهد که کاهنده‌های آب با عملکرد بالا پلی‌کربوکسیلات از نظر شاخص‌های عملکرد فنی و کارایی هزینه به سطح پیشرفته بین‌المللی فعلی رسیده‌اند.
عامل کاهش آب بر پایه پلی‌کربوکسیلات (PCE) نوعی ترکیب پلیمری است که اصلًا از اسید اکریلیک و مونومرهای پلی‌اتر (MPEG، APEG، TPEG، HPEG، VPEG و غیره) تشکیل شده است که توسط رادیکال‌های آزاد فاز آب کوپلیمریزه می‌شوند. این ترکیب ساختاری شبیه به شانه دار با اسید اکریلیک به عنوان زنجیره اصلی و مونومرهای پلی‌اتر به عنوان شاخه‌های شاخص دارد. ویژگی‌های اصلی آن مانند نرخ کاهش آب و مقاومت در برابر فروپاشی به طور مستقیم با طول و چگالی شاخه‌های اصلی مرتبط هستند. بنابراین، طراحی ساختار مولکولی اتونومی قوی و تنظیمات کارکردی انعطاف‌پذیر و متنوع دارد که می‌تواند نیازهای متنوع بازار را برآورده کند. و ساختار مولکولی آن حاوی حلقه‌های بنزن نمی‌باشد که آن را به یک محصول سبز و دوستدار محیط زیست تبدیل می‌کند.
به دلیل اینکه پلی‌کربوکسیلات سوپرپلاستیسایزر (PCE) یک نوع محصول پلیمری کوپلیمر است و عملکرد آن به طور نزدیک با طول شاخه اصلی مرتبط است، نیاز به افزودن نسبت معینی از عامل انتقال زنجیره به سیستم کوپلیمر کلی برای تنظیم ساختار مولکولی محصول نهایی وجود دارد، با نسبت افزودن معمولاً حدود 1 ‰. عواملی که باید در انتخاب عوامل انتقال زنجیره مدنظر قرار گیرند، عمدتاً شامل کارایی انتقال، قیمت، دوز، دسترسی، پایداری، راحتی تغذیه و سطح خطر می‌باشند.
در حال حاضر، عوامل انتقال زنجیره‌ای استفاده شده در تقویت‌کننده‌های آبی با عملکرد بالای اسیدهای کربوکسیلی (PCEs) در بازار اصلی شامل اسید 3-مرکاپتوپروپیونیک (MPA) و اسید مرکاپتواستیک (TGA) هستند.
در سال‌های اخیر، تقاضای بیش از حد برای عوامل کاهنده آب با عملکرد بالای بر پایه اسید کربوکسیلیک (PCE) و سرمایه‌گذاری‌های بیش از حد نیز منجر به افزایش تأمین اضافی شده است. رقابت قیمتی بین شرکت‌ها به شدت فزونیافته و حاشیه سود آن‌ها به طور پیوسته کاهش یافته است. بنابراین، یک دوره جدید از رقابت در تبدیل فناوری ظاهر شده است که به دنبال فرایندها و مواد جدید می‌گردد و مسیرهای تجاری تفاوت‌دار را جستجو می‌کند که در حال حاضر جریان اصلی در بازار است. به همین دلیل، برخی مواد مرتبط با هزینه‌ای کارآمد در بازار مورد توجه قرار گرفته‌اند. و 2-مرکاپتواتانول (2ME) یک جایگزین هزینه‌ای کارآمد برای عوامل انتقال زنجیره است.
مقایسه مزایا و معایب انواع عوامل انتقال زنجیره‌ای
مزایا و معایب عوامل انتقال زنجیره‌ای
تیوگلیکولیک اسید (TGA) قیمت متوسطی دارد، نرخ کاهش آب بالا، فعالیت انتقال زنجیره بالا، حساسیت بالا به سیستم‌های فرمولاسیون، نوسانات محتوای بزرگ و مقدار تغذیه را سخت کنترل می‌کند.
استیک اسید 3-مرکاپتوپروپیونیک (MPA) فعالیت انتقال زنجیره‌ای ملایمی دارد، حساسیت کمی نسبت به سیستم‌های فرمولاسیون دارد و اندازه گیری بالایی را حفظ می‌کند. در زمستان، به راحتی بلورین می‌شود و تغذیه آن نامناسب است که باعث افزایش قیمت می‌شود.
ترجمه: 2-mercaptoethanol (2ME) به سطح خطر پایینی کاهش یافته است و قیمت پایینی دارد. فعالیت انتقال زنجیره بالا، حساسیت بالا نسبت به سیستم‌های فرمولاسیون، بوی شدید و سمیت بالا.
تماس
اطلاعات خود را بگذارید و ما با شما تماس خواهیم گرفت.
Phone
Mail
wechat